เช้าวันนี้ก็ทำเหมือนเดิม ตื่นมาก่อกองไฟเพื่อชงกาแฟ และต้นน้ำเพราะน้ำดื่มที่เตรียมมาหมดแล้ว จึงต้องต้มน้ำที่ได้มาจากลำธาร ทิ้งไว้ให้มันตกตะกอน และกรอกใส่ขวดเพื่อนำไปดื่มระหว่างทางที่เดินกลับ?
เช้านี้ก็รวมกับข้าวที่เหลือมาทำให้หมด เพื่อลดภาระ ไม่ต้องขนกลับไปให้หนักกระเป๋า แต่ก็ยังมีพวกอาการสำเร็จรูปที่ยังไม่ได้เปิด จึงเก็บไว้ให้โรงเรียน ตชด.ได้ใช้ เช้านี้ลมค่อนข้างแรง จึงต้องเอาแผนที่มาขึงกันลมไว้ จนทำกับข้าวเสร็จ ทานกินจนอิ่มก็จัดเตรียมข้าวของสัมภาระ เพื่อเดินทางกลับ ก่อนจะลงไปก็ต้องขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระทึกซักเล็กน้อย เป็นการส่งท้ายทริปภูเข้
อาหารบางอย่างที่เราพอจะเอาไปกินกลางทางได้เช่น ปลากระป๋อง ยำ อาหารแห้ง ก็ติดไว้เผื่อหิว ส่วนอาหารสด และที่เป็นน้ำๆ เราจะพยายามทำให้มันหมด เพื่อจะได้ไม่ต้องแบกกลับไปให้เปลืองแรง
??
พวกเราลงกันประมาณ 9 โมงเช้า ซึ่งแดดเริ่มแรงแล้ว เส้นทางที่เดินกลับนั้นทำให้หวาดเสียวมาก ไม่คิดว่าตอนกลางคืนที่พวกเราเดินขึ้นมาจากทางเส้นนี้จริงๆ ทางเดินเป็นแนวดิ่งทำให้ต้องระวังทุกย่างก้าว หากพลาดละก็ ไปตามเก็บที่ตีนเขาแน่นอน ยิ่งเดิน แดดก็ยิ่งร้อน
จนลงมาถึงตีนเขาลูกแรก ทำให้เย็นขึ้นมาบ้างเพราะเจอกับลำธาร และต้นไม้เขียวๆ พอให้หายร้อนไปได้พักใหญ่ จากนั้นก็ต้องมาลุยกันต่อ อีกระยะหนึ่ง คิดถึงโฆษณาของกระทิงแดงเลย ว่าเป้าหมายมีไว้พุ่งชน เพราะเราต้องกำหนดเป้าหมายว่าเราจะไปพักตรงไหน แล้วก็รีบเดินเพื่อไปพักตรงที่มีต้นไม้ เพราะอากาศร้อนมากจริงๆ พอเดินมาพ้นจากทุ่งนาแล้ว มาถึงทางแยกที่เราเจอกับลูกหาบ ซึ่งของสัมภาระทุกอย่างเราต้องแบกต่อเองจากจุดนี้ เมื่อเดินไปอีกระยะหนึ่งก็เจอกับชาวบ้านที่กำลังช่วยกันเกี่ยวข้าว เขามีรถ 6 ล้อมารับถึงที่ ไอ้ผมเองก็รีบเดินเพื่อจะให้ถึงที่ ตชด.ไวๆ เพราะอากาศมันร้อนขึ้นๆ แต่พอเดินไปก็เห็นว่าคนอื่นยังเดินตามมาไม่ทัน ก็เลยหยุดรออยู่กับโฟม ซักพักมีรถ 6 ล้อวิ่งเข้ามา บรรดาลูกทัวร์ของผมก็ติดรถเขาไปหมดพร้อมโบกมือบ๊ายบาย เลยเหลือผมกับโฟมอยู่ 2 คน ที่ต้องเดินต่อ
ผมก็เดินกลับไปเส้นทางเดิมที่มา ตอนนี้น้ำหมดแล้ว ไม่มีอะไรเหลือเลย จึงไม่อยากหยุดพัก เพราะยิ่งพักก็ยิ่งเหนื่อย จึงเร่งเดินๆๆ ให้ถึงที่โรงเรียน ตชด. ไว้ๆ จนมาถึงผมก็ถอดเสื้อแล้วล้างตัวก่อนเลย เพราะอยากโดนน้ำมากในตอนนี้ คนอื่น ๆ ที่มากับรถ 6 ล้อยังมากันไม่ถึง ผมจึงไปนอนรออยู่ข้างล่าง หลังจากที่มากันครบแล้ว อาบน้ำอาบท่าและจัดสัมภาระเรียบร้อย ทีนี้ก็รอรถของลุงมารับ แต่ลุงแกไม่มารับที่ ตชด. แกดันมารับที่ปากทางเข้า เพราะแกไม่กล้าขับขึ้นมาอีก พอขึ้นรถลุงแล้วก็จองตั๋วนอนกันละครับ ด้วยความเหนื่อย แต่เมื่อลุงขับไปได้ซักระยะหนึ่ง เบรกก็ร้อนขึ้นมาอีก จนต้องจอดรถเพื่อพักแต่ก็ยังต้องทำเวลา เพราะว่าตั๋วที่จองไว้ รถออกจากน่านเวลา 18.30 น. ลุงก็เร่งสุดฝีเท้าเลย กลัวว่าเราจะมาไม่ทันรถ พอมาถึงที่ บขส.น่านก็ขอลุงถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกซักหน่อย ต่างคนก็ต่างไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด และตุนอาหารเพื่อไปทานกันบนรถ เพราะเย็นนี้ในโปรแกรมกะว่าจะทานข้าวที่บขส. แต่ด้วยเวลามี่มันเหลือน้อยจึงต้องกินขนมและอาหารว่างไปก่อน หลังจากรถแวะที่พิษณุโลกแล้ว ต่างคนก็ต่างหลับไม่รู้เรื่องเลย เป็นอันจบการเดินทางทริปภูเข้ ที่ไม่ถึงภูเข้