วันหยุดต่อเนื่อง เดือนตุลาคม 13-15 ได้ไปเที่ยวที่ตลาดไทยย้อนยุคบ้านระจัน อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี อีกคราหนึ่ง เส้นทางที่ใช้จะวิ่งผ่าน อ.แสวงหา เข้าทาง ต.ห้วยไผ่ และมาข้ามสะพานตรงวัดยาง ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม วัดโพธิ์เก้าต้น ต้องตกใจเมื่อเห็นจำนวนรถที่จอด และจำนวนผู้คนที่หลั่งไหลกันมาที่ตลาด บ้างก็มากราบสักการะ บ้างก็มาแก้บน บ้างก็มาหาของทาน ซึ่งผมเอารถไปจอดที่อุทยานวีรชนค่ายบางระจัน และเดินข้างถนนมา บรรยากาศเต็มไปด้วยผู้คน แน่นตลาดไปหมด แทบไม่มีที่นั่งเลย ลองสอบถามคุยกับพ่อค้าแม่ค้า เขาบอกว่าเมื่อวาน (วันที่ 13 ต.ค.60) คนเยอะกว่านี้ ซึ่งภาพต่อไปนี้คือภาพวันที่ 14 ต.ค. 60 ช่วงเที่ยงคนเยอะมาก อากาศค่อนข้างร้อน ทำเอาผมรู้สึกปวดหัวขึ้นมา โชคดีที่ในตลาดนี้มีหน่วยปฐมพยาบาลคอยให้บริการอยู่ครับ ขอบคุณเจ้าหน้าที่สำหรับยาและน้ำดื่มครับ ใครจะมาช่วงวันหยุดยาว หรือ เทศกาลให้ศึกษาข้อมูลให้ดีก่อนเดินทางนะครับ

วันนี้หลังจากที่เข้าตัวเมืองลพบุรีมาก็เลยหาตลาดเพื่อแวะซื้อขนมของฝากติดไม้ติดมือกลับบ้าน ซึ่งได้ยินชื่อมาซักพักแล้วกับ “ตลาดต้าน้ำบ้านต้นตาล” ต้าน้ำ ก็มาจากคำว่า ท่าน้ำ ในภาษาเหนือนี่เอง เท่าที่ทราบข้อมูลเขาว่าชุมชนแห่งนี้เป็นชาวเชียงแสน จ.เชียงราย ที่อพยพย้ายถิ่นมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 1 ซึ่งชุมชนนี้ก็ยังคงขนบธรรมเนียมประเพนีแบบชาวเหนือล้านนาไว้ เมื่อเดินเข้าไปในตลาดเราจะสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายภาคเหนือ การเดินทางค่อนข้างจะหลายโค้งซักหน่อย แต่หากเรามี GPS แล้ว ที่ไหนก็ไปได้หมดครับ เดี๋ยวเส้นทางผมจะลงไว้ให้ทิ้งท้าย มาชมบรรยากาศตลาดกันก่อนเพื่อเรียกน้ำย่อย ตลอดเส้นทางที่มาก็ไม่ค่อยมีรถซักเท่าไหร่ แต่พอมาถึง “วัดต้นตาล” จะเห็นรถวิ่งเข้าออกเยอะมากครับถึงขนาดติดเลยก็ว่าได้ เนื่องจากที่นี่ไม่ค่อยมีที่ให้จอดรถเท่าไหร่ บางคนก็จอดกันริมถนนและเดินเข้ามา ถ้าจอดรถด้านใน มีพื้นที่จอดได้ประมาณ 30 คัน ค่าจอดคันละ 20 บาทครับ หลังจากรีบหนีความร้อนจากด้านหน้าตลาด แล้วเดินตรงเข้ามาถึงใจกลางตลาดเราจะเจอจุดนัดพบที่เป็นต้นก้ามปูใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขาออกไปทำให้ตรงนี้ร่มและเย็นมากๆ ป้ายต้นรับในตลาดเขียนเป็นสะเนียงล้านนาว่า “เจินแอ่วกาดต้าน้ำโบราณบ้านต้นต๋าน” ก็คือเชิญมาเที่ยวตลาดน้ำโบราณบ้านต้นตาล นั่นเอง ภายในตลาดก็จะมีซอยเล็กๆ ให้เดินเพื่อเลือกซื้อของกินของฝาก สินค้าส่วนใหญ่จะเป็นอาหาร พวกผักพื้นบ้าน ขนมหวาน น้ำสมุนไพร โดยทางตลาดเขาได้ทำแพไว้สำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการนำอาหารลงไปทาน หรือ ไปนั่งพักเหนื่อยได้ที่นี่ ข้างๆแพจะมีลานเวทีสำหรับการแสดงรำ ที่ทางตลาดจัดขึ้น อาหารเยอะมากๆ ที่นี่ถ้าทำสถานที่สำหรับรับประทานอาหารกลางวันดีๆ มีมุมสำหรับนั่งทานอาหารผมว่าจะดีไม่น้อย เพราะเท่าที่เดินวนๆ […]

“ตลาดโบราณบางพลี” หรือ “ตลาดบางพลีใหญ่” เป็นตลาดเก่าแก่อายุกว่า 150 ปี เป็นเรือนแถวไม้สองชั้นหลายสิบคูหา เรียงรายไปตามลำคลองในบรรยากาศชวนรำลึกถึงอดีต ซึ่งตลาดน้ำบางพลีเป็นชุมชนใหญ่ชุมชนหนึ่งและมีความรุ่งเรืองมากในอดีต เป็นตลาดขนส่งสินค้า และผู้โดยสาร จากภาคตะวันออกชายฝั่งทะเลสู่กรุงเทพมหานคร การเดินทางในสมัยก่อน ใช้เรือเป็นพาหนะเดินทางโดยการแจวพายและแล่นใบเดินทางมาค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าจะอยู่ในคลองสำโรง ตลาดน้ำบางพลีถือเป็นตลาดน้ำประวัติศาสตร์แห่งหนึ่ง มีวิถีชีวิตที่เรียบง่ายและมี วัฒนธรรมที่ดีงามสั่งสมอยู่มากมายสมควรอนุรักษ์ฟื้นฟูให้เยาวชนรุ่นหลังได้ศึกษาและ หวงแหนวัฒนธรรมเก่าแก่ของบรรพบุรุษสืบต่อไปดังคำกลอนของสุนทรภู่

ได้ยินมานานแล้วแต่เพิ่งเคยมากับตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง ต.บางน้ำผึ้ง อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ “ตลาดบางน้ำผึ้ง” เปิดครั้งแรกเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2547 และเปิดเป็นทางการเมื่อวันที่ 6 มีนาคม 2547 เป็นแหล่งเรียนรู้ วิถีชีวิต วิถีชุมชนและวิถีชาวบ้านที่มีมาแต่โบราณ บ่งบอกถึงเสน่ห์ของท้องถิ่นที่สะท้อนความเป็นเอกลักษณ์และวัฒนธรรมของไทยโบราณ ท่านจะได้พบกับเรือจำหน่ายสินค้าริมคลองบางน้ำผึ้ง พร้อมทั้งอาหารคาวหวานไทยโบราณและซุ้มจำหน่ายต้นไม้ ผลิตภัณฑ์ชุมชน ผลิตภัณฑ์ OTOP จังหวัดสมุทรปราการ และ OTOP บางน้ำผึ้ง ทั้งผลิตภัณฑ์จากสวนพืชผักและสมุนไพรต่างๆ อีกมากมาย

อีกตลาดที่เน้นสำหรับนักชิม ที่มาเยือนจังหวัดฉะเชิงเทรา ตลาดน้ำบางคล้าแห่งนี้เป็นอยู่ถัดไปจาก “ตลาดบ้านใหม่”?ไม่ไกลนัก เปิดวันเสาร์ – อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ เวลา 08.00 -18.00 น. ตั้งอยู่หน้าสถานีตำรวจภูธรอำเภอบางคล้า และที่ว่าการอำเภอบางคล้า ยาวไปจนถึงหลังวัดแจ้ง

ในทริปนี้ผมไปย้อนยุคตลาดเก่าแก่แห่งเมืองแปดริ้ว ฉะเชิงเทรา ตลาดที่มีอายุกว่า 100 ปี ที่ยังคงสภาพดั่งเดิมไว้ ตลาดแห่งนี้เป็นที่ประกอบอาชีพค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าสำคัญในอดีต ตั้งอยู่ริมแม่น้ำบางประกง ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ทางวัฒนธรรมของจังหวัดฉะเชิงเทรา

รีเทิร์นไปตลาดอโยธยาอีกรอบ หลังจากเสร็จภาระกิจงานบวชพระก๊อง มีเด็กปทุมฯไม่เคยมาตลาด ก่อนกลับบ้านเลยแวะเข้าไปอีกครั้ง เพื่อเก็บภาพเรื่อยเปื่อย คราวนี้คนก็ยังเยอะอยู่เหมือนเดิม คนจะมากันเรื่อยๆ ยิ่งบ่าย คนยิ่งเยอะ เดินกันแน่ตลาดเลยทีเดียว วันนี้มีโอกาสได้ดูการแสดงพื้นบ้านกับเขาด้วย เป็นน้องๆ จากวิทลัยนาฏศิลป์หรือป่าวไม่แน่ใจ ได้มาขับร้องเพลงพื้นบ้าน อาทิ เพลงฉ่อย เพลงอีแซว เพลงเรือและลำตัด สนุกมากครับ ชอบตอนที่พวกนักแสดงเขาร้องโต้กันไป โต้กันมา มันฟังแล้วลื่นหูอย่างบอกไม่ถูก วันนี้ผมก็คิดอย่างที่เคยอยากจะทำ เมื่อตอนที่มาครั้งแรก นั่นก็คือนั่งห้อยขาแช่น้ำ ส่วนน๊อตก็เอาด้วย เพราะคิดมาเหมือนกัน วันนี้เลยใส่รองเท้าแตะมาทั้งคู่ พอนั่งเอาเท้าแช่น้ำไปซักพัก ก็รู้สึกมีอะไรมาตอดที่ขา

ได้มีโอกาสแวะไปตลาดน้ำเปิดใหม่ ที่ จ.พระนครศรีอยุธยา ก็ใกล้ ๆ บ้านนี่เอง เพราะเห็นทางตลาดทำการประชาสัมพันธ์มาหลายเดิน แบบว่าขึ้นป้ายบิลบอร์ดขนาดใหญ่ ตรงแยกอยุธยา ทำให้คนที่ขับรถผ่าน จ.พระนครศรีอยุธยาโดยใช้ทางหลวงหมายเลข 2 (สายเอเซีย) ได้รู้จักตลาดนี้กันมาก เมื่อตลาดเปิด จึงมีคนแห่แหนไปเที่ยวที่ตลาดนี้อย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ผมเองก็แวะไปวันที่ 2 พ.ค. ซึ่งเป็นวันที่เปิดตลาดพอดี ซึ่งชื่อของป้ายจะบอกว่า “ตลาดน้ำหมู่บ้านปางช้างอโยธยา” ปางช้างและตลาดน้ำอโยธยา ตั้งอยู่ที่ 65/12 หมู่ 7 ตำบลไผ่ลิง อำเภอพระนครศรีอยุธยา มีบริการนั่งช้างลุยน้ำ เข้าป่า ชมนกป่าหลากหลายชนิดชมโบราณสถาน ไหว้พระวัดมเหยงคณ์ บริการนั่งเกวียนเทียมวัวชมโบราณสถาน และการแสดงโชว์งูทุกวัน เวลา 08.00-17.00น. สอบถามข้อมูลโทร. 0-3588-1678 โทรสาร 0-35881699

ห่างหายไปนานเลย กว่าจะมาอัพได้แต่ละครั้ง จริงๆแล้วไม่ได้หายไปไหน พักนี้ต้องออกทริปบ่อย เมื่อ3 อาทิตย์ก่อนก็ไปประจวบฯมาครับ ไปกับแฟนและก็น้องๆ ที่อาชีวพระนครศรีอยุธยา ไปกับโครงการอบรมปฏิบัติการนำเที่ยว ครั้งนี้ก็มีพี่ไกด์ใจดี 2 ท่าน มาให้การอบรม คือพี่ปรัช และพี่เอ็ม ก่อนที่จะไปถึงประจวบฯนั้น คณะเราก็ได้แวะไปที่ “ตลาดน้ำดอนหวาย” หรือบางคนก็เรียกว่า “ตลาดดอนหวาย” ซึ่งเป็นตลาดที่โด่งดังของเมืองนครปฐมเลยก็ว่าได้ สภาพโดยทั่วไปที่ผมไปสัมผัสมาจะเป็น ตลาดที่บรรยากาศคล้ายๆ สามชุก แตกต่างกันที่จุดขาย ที่ดอนหวายนี้ จุดขายของเขาน่าจะเป็นเรื่องของ ขนม และของกิน ที่แสนอร่อย ที่ใครไปใครมา ก็ต้องแวะมาชิม มาลอง ยิ่งขนมไทยของที่นี้ ก็ขึ้นชื่อเลยละครับ เพราะมีหลายอย่างมาก บางชนิดผมเองก็เพิ่งเคยทานเป็นครั้งแรก และที่ขาดไม่ได้เลยคือ “เป็ดพะโล้นายหนับ” ที่เลื่องชื่อมากๆ จากที่ฟังเขาเล่าๆกันมา แต่ก่อนขายได้วันละไม่กี่สิบตัว แต่ในปัจจุบันขายได้เป็นร้อยๆ ตัวต่อวันแล้ว โอ้วว น่าตกใจมาก แต่ด้วยทำเลของตลาด ที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพมากนัก ขับรถแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว ทำให้ไปมาหาสู่ได้ง่าย และสะดวกในเรื่องของการเดินทาง ทำให้ตลาดที่นี่คับคั่งไปด้วยผู้คนจากกรุงเทพ และจากทั่วสารทิศ